Prolog 委員会

Są na świecie miejsca i rzeczy o których lepiej nie wiedzieć.

Podziemia Kioto

          Chodził zdenerwowany po pokoju. Nie widział jej od tygodnia. Dobrze wiedział kto jest za to odpowiedzialny. Gdyby mógł, wziął by pierwszy lepszy pistolet i w pojedynkę poszedł do ich siedzimy. Pozabijał by wszystkich z zimną krwią i nie patrzył czy to dziecko, kobieta czy mężczyzna. Tym razem za bardzo zaleźli mu za skórę.
          Chwycił szklankę z koniakiem. Wypił wszystko na raz i dolał alkoholu. Powtórzył daną czynność trzy razy aż upadł na kanapę. Nie miał siły się bardziej denerwować. Wyobrażał sobie co teraz mogą jej robić i jeszcze bardziej pogrążał się w nienawiści do świata. Czuł, że traci kontrolę nad swoja psychiką. W myślach pojawiały się obrazy zakrwawionych dzieci z czarnymi włosami i oczami. Śmiał się, kiedy przebijał im serca.
           Wpadł w szał.
- Zgodzili się - mruknął do niego współpracownik, który dopiero co wszedł do gabinetu.
            Zgodzili. Cztery, bardzo dobre w swoim fachu, osoby. Dwie dziewczyny, dwóch chłopaków. Każdy przekonany przez inny argument. Znali się. Pracowali ze sobą. Ta czwórka miała uratować jego ukochaną za dość solidną zapłatą. Pieniądze się dla niego nie liczyły. Mógłby teraz sprzedać prawie wszystko. Prawie...

            Weszli do pokoju. Młodzi, zepsuci ludzie, którzy byli nowym pokoleniem przestępców. On też się  do nich zaliczał chociaż robił w tym interesie już kilka dobrych lat.
           Spojrzał na każdego z nich. Grobowa mina. Na jednej dziewczynie zawiesił wzrok. To w nią wierzył najbardziej, chociaż nie do końca jej ufał. Siostra jego dziewczyny. Były takie podobne. Nie chciało mu się wierzyć, że ona tak bardzo nienawidzi jego ukochanej. Przecież muszą ją uratować.

           Uśmiechnął się chłodno. I gestem ręki zaprosił do stołu. Musieli umówić interes.

_____________________________________________

Krótki prolog.
W sumie ja nigdy nie pisze długich prologów.
Mam nadzieję że jakoś to wyszło.

Mam nadzieję, że znajdą się czytelnicy bloga o

zabójcach

mrocznym, ale rzeczywistym świecie

seksie

i wszystkiego co najgorsze

co już dawno dotknęło dna

i spodobało mu się tam...

Rozdział następny jakoś może w przyszłą niedzielę.
Nic nie obiecuje
Neko Fuyu

P.s. Prolog aktualizowany na potrzeby bloga. Nie zmienia to jednak jego wcześniejszej fabuły.